In 1982 werden de statuten geactualiseerd.
De schaalvergroting, als gevolg van de grootstedelijke fusie in 1983, bracht aanvankelijk weinig problemen met zich mee. 

De grote, minder positieve, ommekeer kwam er in 1986. Dat jaar bracht het eerste negatieve saldo sinds de vernieuwde werking: het aantal leden - dus ook hun bijdrage - daalde terwijl de gevolgen van de fusie zich voor het eerst zeer fors lieten voelen in de uitgaven voor steun met daarbovenop nog een verdere toename van de loonkosten. Omdat deze tendens zich de volgende jaren doorzette, werd er steeds meer bezuinigd op de enige post die zich daartoe leende: de werkingskosten. Deze werden geleidelijk afgebouwd.  

Vanaf 1991 gebeurde het gehele beheer volledig belangeloos. Dit was slechts mogelijk door de inzet van onze vorige voorzitter mevrouw Hilda Schryvers, die sinds haar pensionering vrijwillig het secretariaatswerk voor haar rekening neemt, daarin vanaf juni 1993 bijgestaan door mevrouw Lea Van Eetveldt.
Deze sanering haalde de vereniging in 1991 uit de rode cijfers. Dit bleek slechts van korte duur. Hoewel het aantal leden weer flink toenam, explodeerden in 1992 zowel de steunaanvragen als de uitgaven en deze overtroffen opnieuw de normale inkomsten. 

1993 bracht een verdere escalatie van de steunaanvragen, waarbij een nieuw negatief saldo nauwelijks vermeden werd. De ontvangst van enkele belangrijke legaten verbloemde gelukkig deze hachelijke situatie. 
De crisis eiste duidelijk haar tol onder de sociaal zwakkeren: nieuwe sociale problemen dienden zich aan. In het bijzonder de recente toevloed van politieke vluchtelingen uit alle delen van de wereld eiste in de laatste vier maanden van 1993 al 7 % van ons jaarbudget op. 

 De vraag om bij te dragen in de kosten voor de soep, die in verscheidene scholen wordt verstrekt, dook terug op....

   Terug naar Historiek